ژرفآ

دیواری صبور برای دل‌نوشته‌ها
شنبه, ۲۸ فروردين ۱۳۹۵، ۰۷:۳۸ ب.ظ

انسان بدون هوا حتی پنج دقیقه هم دوام نمی آورد

هوا، تشکیل شده است از ۸۰ درصد نیتروژن، ۱۸ درصد اکسیژن و ۲ درصد از سایر عناصر. موجودی حیاتی که تا زمان یونان باستان حتی وجودش هم مطرح نبود. و تا همین اواخر ماهیتش ناشناخته بود. هوا همیشه هست، ضروری است و وجودش حتی حس هم نمی شود.

بیایید درباره ماهیت هوا صحبت کنیم:۸۰ درصد نیتروژن، ماده ای خنثی که در هیچکدام از واکنش های بدن انسان شرکت نمی کند. به نظر بی خاصیت! اما بسیار حیاتی. نیتروژن دما و فشار موردنیاز برای بدن انسان را فراهم می کند اما در واکنشی شرکت نمی کند و خللی ایجاد نمی کند. خلاصه کلام: بی اثری ۸۰ درصدی هوا زندگی ما را تضمین می کند. برویم سراغ بعدی. اکسیژن که با درصد بسیار دقیق ۱۸ درصدی خود، مقداری که توانست حیات را در یکی از دورافتاده ترین سیارات کیهان ایجاد کند، نه کم است نه زیاد. دلیل حیات ما(خوبی مطلق هوا) اگر ذره ای بیشتر بود احتمالا ما را می سوزاند(حتما تا به حال اسم اکسیدان ها به گوشتان خرده است!). خوبی نیز در هوا نه به قدری است که دل را بزند(در این مورد بدن را) نه آنقدر کم که مایه نیستی شود. اما ۲ درصد نهایی، مقداری که در آن دی اکسید کربن، گوگرد، ریزگرد و تمام آلاینده ها حضور دارند. اگر ذره ای این درصد به هم بریزد مرگ تدریجی همه ی ما حتمی است. اما نکته آن که همین ۲ درصدند که حیات گیاهی را به وجود آوردند. در واقع هوا در بدی نیز با تعادل خود زندگی بخش است.

فکر کنید هوا آدم بود. چه قدر برایش سخت بود. همیشه حاضر، همیشه مهم ولی همیشه تنها. با اکثریت خنثی خود همیشه بی اهمیت می نماید(فکر کن! زندگی بخشی و بی اهمیت به نظر بیایی). هوا هیچ روز خاصی ندارد، هیچ دوست صمیمی ندارد و هیچ عشقی ندارد. نه روز تولدی و آشنایی در کار است(چون همیشه بوده است) نه به جایی دعوت می شود(چون آنقدر هست که نیازی به دعوت ندارد). فقط باید باشد، باشد و ایستادگی کند و ببخشد تا نجات بخش باشد. نجات بخش کسانی که به او اهمیت نمی دهند و لحظه لحظه سیاهی و عقده به درونش می فرستند. و باز می خواهند که درونش را متعادل کند تا درونش را باز نجات بخش کند.بیایید به هوا احترام بگذاریم، دوستش بداریم که هر چقدر هم به روی خودش نیاورد باز هم حساس است. بیایید به پاک کردن هوا کمک کنیم. بیایید به او توجه کنیم. مردم تهران و اهواز می دانند نتیجه عدم توجه به هواها چیست.

*انتخاب موضوع متن با شماست. چه یک متن روانشناسی، جامعه شناسی، حمایت از محیط زیست یا حتی یک درد و دل(شاید هم متنی در طرفداری از اعتدال!)؛ انتخاب با شماست.



نوشته شده توسط سینا هویدا
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم

ژرفآ

دیواری صبور برای دل‌نوشته‌ها

در هر مثلث سه میانه همرسند. مهم نیست که از کدام راس آمده اند و به کدام ضلع می روند.
اینجا محل برخورد میانه هاست.

دنبال کنندگان ۴ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندهای روزانه
پیوندها

انسان بدون هوا حتی پنج دقیقه هم دوام نمی آورد

شنبه, ۲۸ فروردين ۱۳۹۵، ۰۷:۳۸ ب.ظ

هوا، تشکیل شده است از ۸۰ درصد نیتروژن، ۱۸ درصد اکسیژن و ۲ درصد از سایر عناصر. موجودی حیاتی که تا زمان یونان باستان حتی وجودش هم مطرح نبود. و تا همین اواخر ماهیتش ناشناخته بود. هوا همیشه هست، ضروری است و وجودش حتی حس هم نمی شود.

بیایید درباره ماهیت هوا صحبت کنیم:۸۰ درصد نیتروژن، ماده ای خنثی که در هیچکدام از واکنش های بدن انسان شرکت نمی کند. به نظر بی خاصیت! اما بسیار حیاتی. نیتروژن دما و فشار موردنیاز برای بدن انسان را فراهم می کند اما در واکنشی شرکت نمی کند و خللی ایجاد نمی کند. خلاصه کلام: بی اثری ۸۰ درصدی هوا زندگی ما را تضمین می کند. برویم سراغ بعدی. اکسیژن که با درصد بسیار دقیق ۱۸ درصدی خود، مقداری که توانست حیات را در یکی از دورافتاده ترین سیارات کیهان ایجاد کند، نه کم است نه زیاد. دلیل حیات ما(خوبی مطلق هوا) اگر ذره ای بیشتر بود احتمالا ما را می سوزاند(حتما تا به حال اسم اکسیدان ها به گوشتان خرده است!). خوبی نیز در هوا نه به قدری است که دل را بزند(در این مورد بدن را) نه آنقدر کم که مایه نیستی شود. اما ۲ درصد نهایی، مقداری که در آن دی اکسید کربن، گوگرد، ریزگرد و تمام آلاینده ها حضور دارند. اگر ذره ای این درصد به هم بریزد مرگ تدریجی همه ی ما حتمی است. اما نکته آن که همین ۲ درصدند که حیات گیاهی را به وجود آوردند. در واقع هوا در بدی نیز با تعادل خود زندگی بخش است.

فکر کنید هوا آدم بود. چه قدر برایش سخت بود. همیشه حاضر، همیشه مهم ولی همیشه تنها. با اکثریت خنثی خود همیشه بی اهمیت می نماید(فکر کن! زندگی بخشی و بی اهمیت به نظر بیایی). هوا هیچ روز خاصی ندارد، هیچ دوست صمیمی ندارد و هیچ عشقی ندارد. نه روز تولدی و آشنایی در کار است(چون همیشه بوده است) نه به جایی دعوت می شود(چون آنقدر هست که نیازی به دعوت ندارد). فقط باید باشد، باشد و ایستادگی کند و ببخشد تا نجات بخش باشد. نجات بخش کسانی که به او اهمیت نمی دهند و لحظه لحظه سیاهی و عقده به درونش می فرستند. و باز می خواهند که درونش را متعادل کند تا درونش را باز نجات بخش کند.بیایید به هوا احترام بگذاریم، دوستش بداریم که هر چقدر هم به روی خودش نیاورد باز هم حساس است. بیایید به پاک کردن هوا کمک کنیم. بیایید به او توجه کنیم. مردم تهران و اهواز می دانند نتیجه عدم توجه به هواها چیست.

*انتخاب موضوع متن با شماست. چه یک متن روانشناسی، جامعه شناسی، حمایت از محیط زیست یا حتی یک درد و دل(شاید هم متنی در طرفداری از اعتدال!)؛ انتخاب با شماست.

نظرات  (۱)

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۷:۰۴ سیدمحمد سیدمحسنی
خوش به حال هوا که هیشکی بهش توجه نمیکنه و باد غرور نمیگیردش

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی